تنگی کانال نخاعی
تنگی کانال نخاعی عارضه ای است که به دلیل کاهش فضای عبور نخاع رخ داده و موجب وارد شدن فشار به نخاع و ریشه های عصبی در نزدیکی دیسک کمر و دیسک گردن می شود.
تنگی کانال نخاعی ممکن است بطور مادرزادی وجود داشته و یا بطور اکتسابی رخ دهد.
درد ستون فقرات (بسته به اینکه کدام قسمت از ریشه های نخاعی تحت فشار قرار گرفته از گردن تا کمر را شامل می شود) مهم ترین مشخصه ابتلا به این بیماری است.
در تنگی کانال نخاعی مادرزادی قطر کانال نخاع به صورت اولیه کم بوده که سبب بروز مشکلات و علائم ذکر شده می شود.
درد کمر و گردن و انتشار درد به سایر اندام ها بخصوص اندام های تحتانی از عوارض شایع این بیماری هستند.
تنگی کانال نخاعی اکتسابی در بیشتر موارد در افراد سالمند و بدنبال سایر مشکلاتی که برای ستون فقرات ایجاد شده رخ می دهد.
خوشبختانه در بسیاری از موارد با روش های غیر جراحی همچون فیزیوتراپی می توان به درمان تنگی کانال نخاعی امیدروار بود و تنها در درصد کمی از بیماران جراحی ضرورت می یابد.
با استراحت کردن و کاهش سطح فعالیت در فاز حاد بیماری می توان به تسکین درد کمک کرد.
استفاده از کمربند یا آتل طبی علاوه بر محافظت از کمر به بازیابی قدرت تحرک نیز کمک می کند.
مصرف داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی برای تسکین درد و التهاب با تجویز پزشک می تواند موثر باشد.
در صورت وجود درد شدید ممکن است پزشک داروهای کورتیکواستروئیدی تزریقی را پیشنهاد دهد.
ورزش درمانی و فیزیوتراپی کمر موثرترین درمان تنگی کانال نخاعی است که در اغلب بیماران نتایج مثبتی به همراه دارد.
ورزش های فیزیوتراپی کمر که باید تحت نظر متخصص فیزیوتراپی انجام بگیرد به تسکین درد ، تقویت عضلات شکم و کمر و افزایش انعطاف پذیری کمر کمک می کنند.
متخصص فیزیوتراپی با استفاده از تکنیک منوال تراپی و مدالیته هایی همچون لیزر درمانی می تواند به درمان تنگی کانال نخاعی کمک کند.
اوزون تراپی یکی از جدیدترین درمان های تنگی کانال نخاعی است که تسکین درد و تسریع بهبودی کمک می کند.
همان طور که گفته شد درصد کمی از بیماران نیازمند عمل جراحی هستند و در اغلب موارد روش هایی همچون فیزیوتراپی کمر بدون داشتن عوارض جانبی ناشی از جراحی های باز به درمان تنگی کانال نخاعی کمک می کنند.