ام اس : علائم و عوارض آن

ام اس : علائم و عوارض آن

ام اس یا مالیتیپل اسکلروز  نوعی بیماری عصبی خود ایمنی است که در اثر آسیب غلاف‌ های میلین سلول‌های عصبی در مغز و نخاع رخ می دهد.

آسیب سلول های عصبی مغز و نخاع موجب اختلال در ارتباط سیستم عصبی و بروز عوارضی همچون اختلال در حرکت و تعادل می شود.

بیماری ام اس که اغلب زنان جوان در سنین ۲۰ تا ۴۰ سال را درگیر می کند و علائم آن می تواند به صورت دوره‌های شعله ور شدن و تشدید علائم و دورهای تسکین علائم و یا بصورت مزمن و تدریجی خود را نشان دهد.

علائم بیماری در بسیاری از بیماران خفیف بوده بطوری که مانع انجام زندگی عادی فرد نمی شود، این درحالیست که برخی بیماران نیز دچار مشکلات عدیده ای می شوند که می تواند موجب بروز مشکلات فراروانی در فعالیت های شغلی و تحصیلی این افراد و حتی زندگی روزمره انان شود.

بیماری های ویروسی مانند آنفلوآنزا، استرس، مشکلات گوارشی و بارداری احتمال تشدید علائم بیماری را افزایش می دهند.

دوره های پر استرس موجب تشدید علائم بیماری و کنترل استرس و تنش روحی موجب کاهش و تسکین علائم ام اس می شود.

مشکلات حرکتی ناشی از ام اس در فردی که تا بحال با این مشکلات مواجه نبوده می تواند مشکلات روحی زیادی را برای فرد به همراه داشته باشد، بنابراین ضروری است خود بیمار و افراد خانواده وی برای مقابله با این مشکلات با یک روانشناس در تماس باشند.

توانبخشی مهم ترین بخش درمان ام اس را تشکیل می دهد که در این بین فیزیوتراپی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
فیزیوتراپی نقش موثری در کاهش مشکلات حرکتی ایجاد شده و بازیابی قدرت به عضلات ضعیف شده داد.

با توانبخشی می توان تا حد زیادی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ام اس را ارتقا بخشید.

علائم ام اس

• ناتوانی در هماهنگی عضلات و اندام ها
• اختلال تعادل
• خواب رفتگی و گز گز کردن اندام ها
• مشکلات بینایی مانند تاری دید و کاهش دید
• احساس ضعف و خستگی مفرط
• درد اندام های ضعیف شده
• کاهش حس و ضعف اندام ها
• رفلکس های غیرارادی
• گرفتگی عضلات 
• اختلال در حرکت و تعادل
• فلج اندام ها
• اختلال تکلم و بلع
• ضعف عضلانی
• اختلال حواس
• مشکلات روحی مانند افسردگی
• بی احتیاری ادرار و در مواردی مدفوع در مراحل پیشرفته بیماری

روش های درمان

• دریافت منظم دارو تحت نظر متخصص برای جلوگیری از پیشرفت بیماری
• اجتناب از انجام فعالیت هایی که سبب تشدید ضعف و خستگی می شوند.
• مشاوره با روانشناس برای بهبود مشکلات روحی ایجاد شده
• فعالیت بدنی و ورزش بخصوص ورزش های جمعی می توان بهب هبود وضعیت جسمی و روحی بیمار مبتلا به ام اس کمک کند.
• فیزیوتراپی و کاردرمانی برای توانبخشی برای کاهش و درمان مشکلات حرکتی ایجاد شده ضروری است.
  فیزیوتراپیست تمریناتی مناسب با شرایط بیمار برای این منظور آماده کرده و به بیمار آموزش می دهد تا بوسیله آن بتواند با ضعف های ایجاد شده مقابله کند.
• رژیم غذایی مناسب شامل میوه و سبزیجات تازه، مصرف ویتامین های A، C و E و مرغ و گوشت‌ های کم چرب و اجتناب از مصرف مواد غذایی محرک مانند کافئین و مواد غذایی چرب.